Λόφος Γορίτσας

Υψόμετρο
200μ.
Απόσταση
Πρόσβαση με
γεννήθηκα εδώ έχω πάει μου άρεσε θέλω να πάω 0 0 0 0

για να συμμετέχετε, χρειάζεται να δημιουργήσετε λογαριασμό

Στην τοποθεσία αυτή θα βρείτε
  • Εκκλησία σε λειτουργία
  • ΑΤΜ
  • Δημοτικό Σχολείο
  • Εκκλησία
  • Εμπορικά καταστήματα
  • Ενοικιαζόμενα δωμάτια
  • Εστιατόρια - ταβέρνες
  • Ιατρείο
  • Καφενεία
  • Λύκειο
  • Μανάβικο
  • Μπακάλικο
  • Νεκροταφείο
  • Νηπιαγωγείο
  • Ξενοδοχείο
  • Παιδική χαρά
  • Παιδικό σταθμό
  • Παραδοσιακός οικισμός
  • Πολιτιστικό κέντρο
  • Σινεμά
  • Σούπερ μάρκετ
  • Τράπεζα
  • Φαρμακείο
  • Φούρνο
  • Ψιλικατζίδικο - περίπτερο

Λόφος Γορίτσας


Ο ιστορικός Λόφος της Γορίτσας, μια πραγματικά όαση πρασίνου, ξεχωρίζει στον γκρίζο ιστό της συνοικίας της Νέας Δημητριάδας Βόλου στη Μαγνησία.

Ο λόφος της Γορίτσας βρίσκεται στο βάθος του μυχού του Παγασητικού κόλπου, ανατολικά του Βόλου, και έχει πλήρη έλεγχο της θάλασσας που απλώνεται μπροστά του. Η διαδρομή για την κορυφή του λόφου γίνεται και από τον δρόμο, αλλά και από μονοπάτια…

Η Γορίτσα είναι ένας χαμηλός λόφος ύψους 200 μέτρων, που προβάλλει προς τη θάλασσα μέσα από τον ορεινό όγκο του Πηλίου. Το βόρειο άκρο του λόφου ενώνεται με τον κύριο όγκο του Πηλίου, δημιουργώντας μια στενή λωρίδα.

To όνομα «Γορίτσα/Γκορίτσα» προέρχεται από τη σλαβική λέξη Gora, που σημαίνει «βουνό» και την κατάληξη «ιτσα» (–ica). Επομένως, η «Γορίτσα» είναι το μικρό βουνό.

Στο τέλος της ανάβασης θα δείτε την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, ενώ στην κάτω πλευρά την Παναγία Τρυπητή, που είναι κρυμμένη μέσα στα βράχια. Ο καθένας μπορεί να θαυμάσει τη θέα στην πόλη και τα αρχαία τείχη της Ακρόπολης. Σε γενικές γραμμές, ο λόφος της Γορίτσας είναι σήμερα προσφιλής στους κατοίκους του Βόλου για τους χώρους περιπάτου, αναψυχής και προσκύνησης της εκκλησίας της Ζωοδόχου πηγής.

Η αρχαία ιστορία και ο Φίλιππος ο Β’

Τα αρχαία χρόνια, πάνω στο λόφο αυτόν χτίστηκε μια ισχυρή πόλη, πιθανόν από τον Φίλιππο τον Β΄, όταν οχύρωνε στρατηγικές θέσεις στη Μαγνησία. Το όνομα της πόλης μένει ακόμη και σήμερα άγνωστο, αν και κατά καιρούς διάφοροι μελετητές προσπάθησαν να την ταυτίσουν με την Ιωλκό, τη Νήλεια, το Ορμίνιο, τη Δημητριάδα. 

Η πόλη χτίστηκε σε έκταση 400 περίπου στρεμμάτων. Ήταν σχεδιασμένη με βάση ένα συμπαγή πολεοδομικό ιστό και είναι οργανωμένη σε οικοδομικά τετράγωνα. Κατά το ιπποδάμειο σύστημα κάθετοι και οριζόντιοι δρόμοι, που απέχουν μεταξύ τους 32μ. και έχουν πλάτος 4,5μ ορίζουν 4 τύπους οικοδομικών τετραγώνων. Υποθέτουμε ότι στην πόλη υπήρχαν 400 – 500 σπίτια και κατοικούσαν εκεί 3000 – 3500 κάτοικοι. Τα σπίτια ήταν συνήθως τετράγωνα. Στη βόρεια πλευρά τους αναπτύσσονταν τα δωμάτια και στα νότια η αυλή. Ανάμεσα από τα οικοδομικά τετράγωνα υπήρχαν ανοιχτοί χώροι – πλατείες. Στην τριγωνική πλατεία ΙΙΙ, όπου εντοπίστηκε η αρχαία Αγορά, υπάρχει μία κυκλική και μία τετράγωνη κατασκευή, πιθανότατα δημοσίου χαρακτήρα. Έχει εντοπιστεί τμήμα του συστήματος ύδρευσης και αποχέτευσης. Η πόλη διέθετε τρεις πύλες – εισόδους, τη βόρεια, την ανατολική και τη δυτική. Το οχυρωματικό – αμυντικό σύστημα της είναι ιδιαίτερα προσεγμένο και κατασκευάσθηκε σε μία οικοδομική φάση με ενιαίο σχέδιο. Το τείχος έχει συνολικό μήκος 2.800 μέτρα. Είναι κατασκευασμένο κατά το ισόδομο σύστημα και ενισχύεται από 33 πύργους. Ιδιαίτερης σημασίας είναι το οχυρωματικό έργο του Προμαχώνα 14στο βορειότερο σημείο της οχύρωσης που σώζεται σε ύψος 3 μέτρων. Αποτελείται από δύο πύργους σε σχήμα U που ενώνονται με διπλό τοιχοπέτασμα. Στο δυτικό τμήμα της οχύρωσης ο πύργος 29 είναι κτισμένος σε δύο φάσεις κατά το ψευδοϊσόδομο σύστημα και σώζεται σε ύψος 2,90 μέτρων. 

Η Ακρόπολη

Τμήμα της οχύρωσης αποτελεί και η ακρόπολη της πόλης στο ψηλότερο σημείο του λόφου, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται η εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής. Το πλάτωμα της ακρόπολης έχει μήκος 135 μέτρα και πλάτος 80 μέτρα. Είναι οχυρωμένο και περιλαμβάνει τους πύργους 20 – 25 στους οποίους διαπιστώνεται μεταγενέστερες επεμβάσεις. Η πύλη της αρχαίας ακρόπολης εντοπίζεται στο σημείο όπου σήμερα ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος διακόπτει την συνέχεια του τείχους.

Τα τείχη της πόλης κτίστηκαν πιθανότατα από τον Κάσσανδρο στα χρόνια ανάμεσα στο 316 και 298 π.Χ. Ο παλμός της ζωής στην πόλη αυτή σταμάτησε σύντομα και οι κάτοικοί της συνοικίστηκαν περί το 294 π.Χ. στην πόλη της αρχαίας Δημητριάδας, σε ένα λόφο στην απέναντι ακτή του Παγασητικού κόλπου. Έτσι η πόλη της Γορίτσας εγκαταλείφτηκε σιγά - σιγά ως το 250 π.Χ. και έκτοτε δεν ξανακατοικήθηκε. Εκτός των τειχών της αρχαίας πόλης εντοπίστηκαν τμήματα του δυτικού και ανατολικού νεκροταφείου της. Η εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής πάνω στην αρχαία ακρόπολη είναι χτισμένη στη θέση παλαιότερου χριστιανικού ναού του 18 ου αιώνα, ενώ υπάρχουν ενδείξεις για την ύπαρξη αρχαίου ιερού στην ίδια θέση. Για το χτίσιμο της εκκλησίας χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά οικοδομικό υλικό από την αρχαία.

Έξω από το τείχος, σε φυσικό σπήλαιο, έχει βρεθεί η επιγραφή στο βράχο «ΔΙΟΣ ΜΙΛΙΧΙΟΥ», που αποδεικνύει τη λατρεία του Δία στην περιοχή. Αποτελεί ένα από τα ελάχιστα αυθεντικά παραδείγματα ελληνιστικής πόλης που έμεινε ανοιχτό μνημείο στο χρόνο, χωρίς μεταγενέστερες παρεμβάσεις.